Vanochtend las ik in het forensenblad De Pers een artikeltje over het huidige mondiale succes van Zweedse bands: "Zweden is dit jaar het focusland van het EuroSonic-festival, maar je kunt je afvragen waar dat voor nodig is. De Zweden doen voor niemand onder in de hitlijsten. (...) Het internationale aanbod aan Zweedse popmuziek anno nu is overweldigend, en allerminst beperkt tot retecommerciële hitmuziek. Er is strakke rock ’n roll (The Hives), mysterieuze electropop (The Knife), eenzame singersongwritermuziek (José Gonzalez), olijke indiepop (Jens Lekman), moeilijke metal (Meshuggah), een bonafide dance/popdiva (Robyn, die in de jaren negentig al een trans-Atlantische r&b-hit scoort onder leiding van Pop en Martin) en sfeervolle, bijna ambient house. Stuk voor stuk internationaal gevestigde namen.
Dagblad De Pers: Pop uit Zweden scoort mondiaal
En natuurlijk is er meer. Veel meer.
Vandaag twee Zweedse bands van het label Hybris:
Likehoney met het nummer Airport
en Monttmardie met het zoetsappige Highschooldrama.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten